Мен тұралы ойладың бақтарда
Құстар әні күйші жатқа жатқанда
Ойладың ба мені келіп қалдау деп
Бір жолаушы есігінді қаққанда
Ойладың ба мені келіп қалдау деп
Бір жолаушы есігінді қаққанда
Ақша бұлттар жүрсе көкте сендедіп
Бұрылымды сипап өтсе жел келіп
Қарашы солға қара бозақ болдың ба
Тәтті үмітті құшғына тербетіп
Қарашы солға қара бозақ болдың ба
Тәтті үмітті құшғына тербетіп
Қанатына қайрақ жалғап бір арша
Бәлкім мүмкін іштей қанат қағарсын
Білсең еді ау ойладың ба мен жайлы
Бәлкім күтті ойланбаған шығарсың
Білсең еді ау ойладың ба мен жайлы
Бәлкім күтті ойланбаған шығарсың
Бәрі мүмкін елес мұның кінәлі
Мүмкін тағы ұнап жүріп ұнамай
Бәрі мүмкін алдырақ мен жайында
Ойла бола мүмкін елесшығарай
Бәрі мүмкін алдырақ мен жайында
Ойла бола мүмкін елесшығарай
Мен тұралы ойладың бақтарда
Мен тұралы ойладың бақтарда
Мариям Жагор деген орыс қызы,
Он алты, он жетiге келген кезi,
Қазаққа Дудар деген ғашық болып,
Сондағы Мәриямның айтқан сөзi!
Қайырмасы:
Дударари-дудым,
Бiр сен үшiн тудым!
Шiркiн-ай, Дудара-ри-дудым!
Дудар-ай, ақ боз атты жемдедiң бе,
Жерiңе уағда айтқан келмедiң бе.
Жерiңе уағда айтқан келмей қалып,
Мәриям заты орыс деп
сенбедiң бе?
Ащыкөл, Тущыкөлдiң арасы бiр,
Басыңа кәмшат бөрiк жарасып жүр
Дудар-ай, келер болсаң тезiрек кел,
Орныңа өңкей жаман таласып жүр.
Қайырмасы.
Қолында Мәриямның өткiр қайшы,
Қағазға Мәриям аты жазылсайшы.
Қор болып бiр жаманға кеткенiмше,
Алдымнан қазулы көр табылсайшы!
жер мен күнде тау орман,
бір-бірінен нәр алған,
мына дүние о бастан
әділдіктен жаралған.
бірде шаттық, бірде мұң...
не боларын білмедім.
көшкен бұлттай асығып,
өтіп барад күндерім...!!!
қайырмасы****
Оу-оу неткен өмір
жабырқау неге көңіл.
оу-оу неткен өмір
білмеймін алда не тұр
шаршатты жалықтырды
көз салсам бұл өмірге бұл
Оу-оу неткен өмір
жабырқау неге көңіл.
оу-оу неткен өмір
білмеймін алда не тұр
шаршатты жалықтырды
көз салсам бұл өмірге бұл
Дархан тағдыр сені маған жолықтырды қайдан,
Өміріме нұрлы көктем болып кірдің айнам.
Бір сәтке де босай алмай өзің жайлы ойдан,
Жүрегімде басталды бір майдан.
[Қайырмасы]
Перзентісің гүлім,
Махамбеттің жырын,
Тудырған ұлы өлкенің.
Аямашы құрбыңнан көркемім,
Жүрегіңнің бар нұрын.
Жанарыңда сенің
Жатыр екен менің тағдырым.
Біздің жастық шағымыздай қанатын кең жайып,
Барады ағып бабамыздың ерке өзені Жайық.
Өр теңізге бағыт ұстап жағада тұр кемем,
Кешігем деп ойламайсың неге?
[Қайырмасы]
Оңайлықпен асу бермес қырқасы мен белі,
Түу алыста қолын бұлғап тұр махаббат елі.
Желкеніңді пенделіктің билемесін желі,
Бір жоғалтсаң таба алмайсың мені. -
