Сенің көзің түпсіз терең
Тұңғиықтан жаралған
Сонда жатыр менде жүрген
Орындалмас бар арман
Сенің жүзің көкте күннен
Жерде гүлден нәр алған
Шашың сенің жан баспаған
Жапандағы қара орман
Қас-кірпігің қарлығаштың
Қанатындай қап-қара
Үлбіреген жүзің сенің
Ақ жібекпе мақта ма
Әсем басың әп-әдемі
Мүсініңе шақ қана
Шиедейін еріндерің
Қызарып тұр шоқтана
Әсем басың әп-әдемі
Мүсініңе шақ қана
Шиедейін еріндерің
Қызарып тұр шоқтана
Толықсыған тұла бойың
Шыбық па екен тал ма екен
Бейнең сенің баяу атқан
Жазғы шұғыла таң ба екен
Күлкің сенің шашылған нұр
Сөзің кәусар бал ма екен
Бұл ғаламда сенен артық
Сірә біреу бар ма екен
Бұл ғаламда сенен артық
Жан бар деуге сенбеймін
Сен солайсың Ләйлім менің
Сенбе маған сен мейлің
Бұл ғаламда сенен артық
Жан болса егер жаным-ау
Өз көзімді өзім оям
Оны мәңгі көрмейін
Бұл ғаламда сенен артық
Жан болса егер жаным-ау
Өз көзімді өзім оям
Оны мәңгі көрмейін
Зәмзәм суы сенен арзан
Таталмаған Кәусәрім
Сенің әсем мүсініңді
Сөзбен қалай таусамын
Мың Мәжнүннің мен сірә
Тебренбеген шығар-ау
Аппақ құсым қайдасың сен
Аңсадым-ау, аңсадым
Сенің көзің түпсіз терең
Тұңғиықтан жаралған
Сонда жатыр менде жүрген
Орындалмас бар арман
Сенің жүзің көкте күннен
Жерде гүлден нәр алған
Шашың сенің жан баспаған
Жапандағы қара орман
Сенің жүзің көкте күннен
Жерде гүлден нәр алған
Шашың сенің жан баспаған
Жапандағы қара орман
